ชไม หมายถึง [ชะ] ว. ทั้งคู่, ทั้ง ๒. (ข.).
[ชะยะ] น. การชนะ. (ป., ส.). (ดู ชัย).
[ชะยะ] น. การชนะ. (ป., ส.). (ดู ชัย).
[ชะ] (แบบ) น. สายธนู. (ป. ชิยา; ส. ชฺยา).
[ชะ] น. ความชนะ. (คําเดียวกับ ชัย). อ. คําที่เปล่งเสียงอวยชัยให้พรหรือแสดงความดีใจเมื่อได้รับชัยชนะเป็นต้น.
[ชอน] น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. (ข.).
[ชอน] น. น้ำ เช่น ชรเซาะเขาเราตกแต่ง. (คําฤษดี), ชรธารา. (ม. คําหลวง วนปเวสน์).
[ชฺระ] เป็นพยางค์หน้าของคําที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง.